به گزارش مجله خبری نگار، «در این سرزمین چیزی است که شایسته زیستن است» این عبارت جاودانه محمود درویش شاعر فلسطینی دیگر تنها بخشی از یک شعر نیست، بلکه عنوانی برای اردوگاه آوارگان فلسطینی جبالیا در استان شمالی نوار غزه شده است.
علیرغم تمام ویرانیها و نابودیهایی که شمال نوار غزه و به ویژه اردوگاه جبالیا از آغاز جنگ بی سابقه اسرائیل در نوار غزه با آن مواجه شده است، ساکنان آن همچنان این عبارت را بر سر آوار خانههای ویران شده خود مینویسند و از تسلیم شدن در برابر نقشههای رژیم صهیونیستی برای وادار کردن آنها به آوارگی به سمت جنوب نوار غزه خودداری میکنند.
در یکی از کوچههای اردوگاه جبالیا، که ارتش رژیم صهیونیستی روز جمعه از آن عقبنشینی کرده در حالی که تخریب گستردهای به منازل و زیرساختها و خیابانهای آنجا به جای گذاشته، یک فلسطینی با رنگ خون روی آوار یک خانه ویران شده نوشته «در این سرزمین چیزی است که ارزش زندگی کردن را دارد» و پرچم فلسطین را بر فراز آن برافراشته است.
معنای واقعی این قسمت از شعر درویش حتی قبل از عقب نشینی ارتش اسرائیل از اردوگاه جبالیا نیز روشن بوده است ساکنان این اردوگاه که به مناطق غرب شهر غزه آواره شده بودند، منتظر بازگشت به اردوگاه و حتی به روی آوار خانه هایشان بودند و این چیزی است که آنها در گفتگوهای خود مدام و در صفحات شبکههای اجتماعی میگفتند.
احمد ابوقمر، کارشناس اقتصادی و از اهالی اردوگاه که به همراه خانواده و نزدیکان خود طی مدت یورش زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به اردوگاه در پناهگاهی در غرب اردوگاه به سر میبردند، ۱۰ روز پیش گفت: همه ما منتظر بازگشت به اردوگاه هستیم حتی اگر به روی آوار خانه هایمان بازگردیم.
از همین رو سحرگاه جمعه گذشته حتی قبل از اعلام نهایی و رسمی خروج ارتش رژیم اشغالگر از اردوگاه جبالیا مردان خانواده پای پیاده خود را به اردوگاه رساندند تا از وضعیت خانهها و اماکن کسب و کارشان مطلع شوند با وجود اینکه امکان حملات پهپادی رژیم اشغالگر و به خطر افتادن جانشان وجود داشت.
اهالی اردوگاه به آنجا بازگشتند در حالی که خبر نداشتند در هر کوچه و خیابان ویرانی وجود دارد و هیچ خانهای نیست که به طور جزئی یا کامل تخریب یا به آتش کشیده نشده باشد و یا گلوله تانک به آن اصابت نکرده باشد.
ابوقمر تاکید کرد: همه جا تغییر کرده و حتی از بازارهای جبالیا که در ماههای اخیر به نماد ادامه زندگی در شمال نوار غزه مشهور بود، اکنون چیزی جز آوار و بتونها و سنگهای شکسته و سوخته باقی نمانده است.
وی افزود: تانکهای ارتش اسرائیل ۵۰ هزار خانه در اردوگاه را با بمبهای آمریکایی تخریب و همه بازارها را به آتش کشیده است هیچ راه و خیابان سالمی هم باقی نمانده است تا مردم بتوانند به راحتی از آنجا وارد اردوگاه شده و به خانه هایشان برسند در واقع هیچ خودرو یا گاری امکان تردد در آنجا را ندارد و از همین رو امکان اینکه اگر خانوادهها اندک بار و وسایلی را هم با خود به اماکن اسکان آوارگان برده بودند امکان برگرداندن آن با هیچ وسیلهای را ندارند. اسرائیل همه زیرساختهای اردوگاه حتی شبکههای فاضلاب را تخریب کرده است.
اما این باعث نشد که مردم اردوگاه جبالیا و اطراف آن را ترک کنند تا جایی که یکی هم این جمله معروف را روی دیوار خانه خود نوشت و دهها هزار نفر از ساکنان اردوگاه شروع به کار کردند تا زندگی را به آنجا بازگردانند.
ابوقمر افزود: از همین رو کسی که خانهاش پابرجا مانده بود و امکان زندگی در آن است از اقوام و همسایگان خود دعوت کرده تا در یک جای خالی خانه سکنی گزیند و دیگران حتی در یک اتاق از خانههای نیمه ویران شده خود سر میکنند و آنهایی هم که خانههایشان کاملا ویران شده در مقابل آن چادر زدهاند و میگویند نمیخواهیم سربار و مزاحم کسی باشیم همین جا میمانیم تا وقتی از نو خانههایمان را بسازیم.
اگرچه در حال حاضر مردم فعلا در روز در داخل اردوگاه تردد میکنند، اما شب به پناهگاهها در غرب اردوگاه باز میگردند.
این شهروند فلسطینی گفت: بازارهای اردوگاه کاملا در حملات رژیم اشغالگر تخریب یا به آتش کشیده شده است با این حال ما شاهد بازگشت تدریجی بساط دستفروشها در مناطق مختلف اردوگاه هستیم یعنی میتوان گفت تجارت در حد بسیار ساده به اردوگاه بازگشته است، اما همه دست به دست هم داده اند تا حیات به شکل تدریجی هم شده به اردوگاه بازگردد یعنی روی همین آوارها تجارت و زندگی جریان دارد.
ابوقمر تامین آب و غذا را نیز در سایه تداوم جنگ بسیار دشوار خواند و گفت نهادهای امدادرسانی نان و مقدرای حبوبات در اختیار آوارگان قرار میدهند، اما فقر غذایی کودکان شدت گرفته و آنها به خصوص در چند هفته اخیر که ارتش اشغالگر به اردوگاه حمله کرده بود در همه این مدت از مصرف غذای کافی و میوه وسبزیجات محروم بودند.
وی افزود: در مورد آب نیز تا زمان تعمیر چاههای آب این منطقه که در حملات اسرائیل تخریب شده اهالی آب مورد نیاز را از چاههای اطراف اردوگاه با زحمت تامین میکنند که البته بهداشتی نیست و باعث گسترش بیماری در اهالی شده است.
ابو قمر گفت ارتش رژیم اشغالگر انبارهای مواد غذایی آنروا در اردوگاه جبالیا را به آتش کشیده تا از مردم و اهالی آنجا انتقام بگیرد اسرائیل آنروا را هم که یک نهاد وابسته به سازمان ملل است تروریستی میخواند.
این مقاومت و پایبندی اهالی اردوگاه جبالیا برای ادامه زندگی در آنجا از همان روزهای اول تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه آشکار بود، زمانی که ارتش این رژیم از ساکنان مناطق شمال نوار غزه خواست آنجا را ترک کرده و به جنوب نوار غزه بروند، اما جز تعداد محدود پاسخی ندادند.
بر اساس دادههای آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) از ۱۱۴ هزار نفر جمعیت اردوگاه جبالیا، بیش از ۹۰ هزار در این اردوگاه باقی ماندند و به جنوب نوار غزه مهاجرت نکردند.
از زمان آغاز جنگ غزه با ویرانیهای گستردهای که رژیم صهیونیستی با حملات هوایی خود به شهرهای بیت لاهیا و بیت حانون در استان شمالی نوار غزه به بار آورده بود بخش زیادی از ساکنان این دو شهرک به اردوگاه جبالیا آواره شده بودند به نحوی که جمعیت آنجارا دو برابر و به بیش از ۲۰۰ هزار نفر رسانده بود.
بر اساس دادههای رسمی فلسطین از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفری که قبل از جنگ در استانهای غزه و شمال غزه زندگی میکردند در حال حاضر بیش از ۷۰۰ هزار نفرشان هنوز در آنجا سکونت دارند.
با وجود اینکه استان شمالی غزه از شمال و شرق با سرزمینهای اشغالی هم مرز است علاوه بر این که به سایتهای مهم و حساس نظامی اسرائیل مانند «ارز» (شرق) و «زکیم» (غرب) نزدیک است، فلسطینیها در شمال نوار غزه میگویند که آنها هیچ گزینهای جز بقا ندارند و نمیخواهند به دنبال هیچ گزینهای بگردند و خانهها و محلههایشان برایشان حکم جانشان را دارد و نمیخواهند آنجا را ترک کنند تا به اشغال اسرائیل درآید.
اردوگاه جبالیا با مساحت ۱.۴ کیلومتر در شمال نوارغزه قرار دارد و پذیرای بیش از ۱۱۶ هزار آواره فلسطینی بعد از جنگ ۴۸ بود. جبالیا که در نزدیکی گذرگاه مرزی «ایرز» قرار دارد، بزرگترین اردوگاه در بین هشت اردوگاه آوارگان نوارغزه است و به «اردوگاه ایستادگی» معروف است. انتفاضه اول از این اردوگاه آغاز شد.
این اردوگاه در تمام این سالها نقطه محوری و راهبردی در مبارزه با رژیم صهیونیستی بوده و بارها مورد حمله این رژیم قرار گرفته است. بیمارستان «المعمدانی» در این اردوگاه قرار دارد که شبانگاه ۱۷ اکتبر مورد حمله قرار گرفت و ۵۰۰ نفر در آن به شهادت رسیدند.
ابوقمر در پایان گفتوگوی خود تاکید کرد: نظامیان اسرائیلی در حملات کور خود به جبالیا انبارهای کالاها، بیمارستان ها، بازارها، مدارس و پناهگاهها را بمباران کردند و هو کشیدند و فیلم گرفتند تا آخرین راه بقای فلسطینیان در غزه را نابود کرده باشند، اما ما هم فریاد برمی آوریم در این سرزمین چیزی است که شایسته زیستن است میمانیم حتی اگر لازم باشد سالها روی آوار خانههایمان به سر بریم.